Sprookjes

Wat bracht (/brengt) mensen er toe in de ideologie van de nazi's te geloven? Er voor te gaan?

Ik kan me niet voorstellen dat het alleen armoede was, uitzichtloosheid.

Dat een nieuw sprookje zoveel macht had!

Is het niet een gebied in onszelf, wat we niet onderzocht hadden?

Hebben we dat nu?

Of gaan we nu voor een beter soort sprookje?

Wat als mijn grote geliefde sterk in een sprookje, lees Utopia, geloofde.

Zou ik koste wat kost mee gaan, omdat hij nou eenmaal mijn grote geliefde (aka leider) was?

Nee.

Ik leef mijn eigen leven. Zonder sprookje. Zonder Utopia. 

Maar een meer-dan-sprookje wat Het Dagelijks Leven heet. Een schakel van Nu's.

Mijn leider: het Leven.

Ik zou met mijn geliefde de reis willen maken, maar of dat mogelijk zou zijn als hij koste wat kost zijn Utopia zou willen realiseren..?

Of het mogelijk zou zijn wanneer voor hem een sprookje sterker zou zijn dan het grootste moment "ooit": NU?

In-verbinding-in -het nu is volgens mij ' heaven on earth'.
"In verbinding". Ik schrijf er te lichtjes over. Maar het is Alles (hoger dan hoog, dieper dan diep).